Saturday, March 31, 2007

Hele vroege lente barbeque

Het Fenomeen Barbeque...
Ralph is nogal gek van de barbeque. Dit betekend dat bij elk kleine iniminie straaltje zon hij naar de winkel rent om kolen en lekkers te gaan halen, wanthetiszulkmooi barbequeweer. Zo ook een paar weken geleden. We hadden nog nooit in maart gebarbequed, dus eens is de eerste keer. En wat was het heerlijk! Ik eerst zeuren dat het veel te vroeg was om te barbequen ("dan beginnen we toch gewoon om 14:00, dan is het nog lekker hoor" was zijn antwoord. Mijn Ralph is echt niet voor een gat te vangen)



Maar hij had nog gelijk ook, het was echt heerlijk!
Dat vond Tygo ook, die heeft mee genoten in het vroege lente zonnetje.





Lente...


Het is lente! Echt lente! Tygo is een stuk opgeknapt. Gelukkig houdt hij nu eindelijk weer eens wat binnen. Wat is dat zielig, zo'n klein mannetje ziek. Ik ben ook blij, want na 3 dagen poep en spuugkleren wassen (zowel van Tygo als van mezelf..) vind ik het heerlijk om weer eens wat in de tuin te gaan doen.

Alles begint te bloeien, kleuren komen weer op, en het musje dat elk jaar een nestje in mijn dakgoot maakt, is ook weer gearriveerd geloof ik..





Thursday, March 29, 2007

Ik ook eindelijk...

Het moest er toch ooit een keertje van komen, een eigen dagboekje voor Tygo. Zijn lievelingsnichtje Amber heeft er ook zo een, en ik vond het altijd al zo echt heel leuk. Nu ik dus ook.

Mijn blog heeft Charlotte's walk. Mensen mogen met me mee wandelen, zo ver en zo vaak ze willen. Ik heb er zin in.

Liefs.



Mijn kleine man is ziek


Mijn kleine man is ziek. Volgens de experts heeft ie het ROTA virus. Dat schijnt een soort van hele heftige buikgriep te zijn. Vanmorgen was er nog helemaal niets aan de hand.
Zoals altijd als ik moet werken bracht ik hem, na zijn ochtendpapje naar het kinderdagverblijf. Dat eten ging al niet van harte, maar dat kun je wel eens hebben dacht ik nog. Daar aangekomen alle leidsters in rep en roer, want dit ROTA virus is dus ernstig besmettelijk.
Ik besloot om hem, omdat ik toch pas vanmiddag hoef te werken, weer mee naar huis te nemen, omdat ie nog niet ziek was, en ik dat toch wel graag zo wilde houden. Sta ik daar nietsvermoedend met mijn jas aan, spugt ie me he-le-maal onder. Tja.
Nu zijn we lekker samen thuis, want van werken komt ook niet echt meer iets vandaag.