nieuw scrapwerk

Evi en Tygo samen gescrapt.

lief is ze he?

Vind je niet?

hepele

Vandaag moest ik werken. Dus was Ralph alleen met de kindjes. Als je alleen bent met de kinderen zijn ze altijd sneller dan je denkt en kunnen ze ineens meer dan de vorige keer dat je met ze alleen was. Dat geldt in ieder geval wel voor mij, en vandaag dus ook voor Ralph.

Lunchtijd. Alles voorbereid zoals hij dat altijd zo goed doet. Spulletjes voor de boterham alvast op tafel, spulletjes voor de pap van Evi klaar, zoals hij dat altijd doet. Helemaal tegen de muur aan geschoven, want anders komt Tygo eraan, en naar boven om Evi uit bed te halen.

Tja.

Toen hij beneden kwam met Evi trof hij dit tafereel aan. Ik vermoed dat Tygo wilde hepelen. (lees: helpen)

Voor als je het niet goed ziet, het witte op de grond is de volledige inhoud van een pak 8maanden pap. Het lege pak stond netjes op de aanrecht. Opgeruimd staat netjes.

Pekingeend

Tygo is een lastige eter, zoals veel peuters. Wat hij lust, daar eet hij goed van, maar nieuwe dingen zijn vaak een crime om hem aan te leren. Maar vanavond heeft hij zichzelf wel op een heel bijzondere manier overtroffen. Even nog wat voor info...

We aten chinees. Van die lekkere, met lekker pittig vlees enzo, en lekkere rijst. En Pekingeend. Aangezien Tygo daar nooit van zou eten hadden we voor hem wat knakworstjes, tomaatjes en een krentebolletje. Kon best voor een keertje vonden we.

Maar Tygo begon te wijzen naar ons eten: "nieuwsje, nieuwsje".....Goed, wij hem de eendebout maar gegeven. En toen gebeurde er dus dit:

Tja. I rest my case.

Dit is dus Pekingeend in hete saus van rode pepers. Tis maar dat je het weet.

vertrek van Eef, Winny en Dion

De 23ste november was het eindelijk zover. de dag ven het vertrek van mijn lieve vriendin Winny en haar gezin. Om een uur og 07:30 kwamen ze ons halen met de enorme bus, en zijn we bepakt en bezakt naar Schiphol gegaan. Daar nog even aan de koffie en toen kwam daar het onvermijdelijke afscheid. Samen met Sander en Sandra en de ouders van Sander hebben we heel hard gezwaaid en de nodige traantjes weg gepinkt tot we ze niet meer zagen.

Natuurlijk was ik muts weer eens mijn fototoestel vergeten , dus geen foto's van het afscheid. Maar is misschien ook maar het beste =)

Daarna lekker even samen naar Edith en Michiel om hun nieuwe appartement te bekijken.
Op de terug weg begon het heel heel heel hard te sneeuwen, en hebben we er bijna 4 (!) uur over gedaan om weer thuis te komen. Het was spek en spekglad, en toen we thuiskwamen zag de wereld er zo uit:

mooi he?

Nog even met Tygo naar buiten. Eigenlijk was het al ver na zijn bedtijd, maar ik wilde zo graag dat hij het even zag. Natuurlijk was hij al heel erg moe, het was geloof ik al na 21:00, dus zelf lopen zat er niet in.

samen in de tuin

Sommige dagen zijn nog echt mooi, en dan is een grote tuin zo heerlijk. Deze middag was het nog fantastisch herfstweer, en konden we met z'n drietjes lekker genieten van het zonnetje. Warm aangekleed en met een fijne kop koffie heb ik een klein uurtje met ze in de tuin gezeten. Evi vind de schommel heerlijk, dan kan ze lekker de boel overzien. Ze houdt het er zo gemakkelijk ruim een half uur in vol. Tygo die doet dan ook lekker zijn ding, en zo kan ik heerlijk van een kop koffie genieten terwijl de kinderen lekker spelen.

de eerste sneeuw

De eerste sneeuw van het jaar is gevallen. Dit is ook de eerste sneeuw waar Tygo bewust iest van meekrijgt. Hij vind het maar spannend allemaal. Samen kijken we ernaar en durft hij in de tuin te spelen. Hij vind het gek dat het zo aan zijn schoentje plakt, en durft het ook niet echt aan te raken. Vreemd en koud spul is het maar. Zo word mij nogmaals duidelijk dat het hem echt eigen moet zijn voordat hij zich durft te laten gaan. Heel bedachtzaam vind ik hem.

schoen zetten

Nu de Sint in het land is mag het eindelijk, ze mogen de schoen zetten! Evi krijgt er nog niet veel
van mee, maar Tygo wel. Die roept 's morgens heel hard "dootjes" en is ook heel behulpzaam Evi haar cadeautjes uit aan het pakken voordat ik me kan bedenken hoe ik dat aan ga pakken.
Wat een heerlijke tijd zo.....

En volgen mij wordt dit alleen nog maar leuker, hoe groter ze worden.

staartjes

Wat leuk he, een dochter van nog geen jaar oud, met twee heuse staartjes....Ik vind het er zo onwijs leuk en lief staan....
ze kruipt al lekker de hele kamer door, en ziet er nog ontdeugender uit door dat haar.
Hier zit ze aan de lamellen de friemelen, en weet dat dit niet mag......
Die blik zegt geloof ik meer dan genoeg

papa's schoenen

Zo leuk....lekker spelen met de schoenen van papa...

Ralph jarig...

Gefeliciteerd leukste en liefste man van de heeeeeeele wereld met je 33ste verjaardag....

De intocht van de Sint

Eindelijk was het dan zover.....de Sint kwam aan in Nederland. Vorig jaar kon ik niet gaan, toen moest ik werken, dit jaar was het mijn beurt. Ik wilde er heel graag heen, samen met Winny en Eef. Dit was toch een van de laatste dingen die we samen konden doen, een week na de aankomst van de Sint zouden zij naar Mexico vertrekken. We hebben het goed kunnen zien, maar zijn na een minuut of 15 maar weer gegaan, omdat het nog zo lang zou gaan duren voordat hij door de mensenmassa bij ons zou komen, en Tygo en Eef zijn nog net te klein om heel lang te wachten..
Ik vond het in ieder geval zelf helemaal leuk, en ben er helemaal klaar voor......

's avonds was het verjaardagsfeestje van Ralph, waar ik wederom vergeten ben om foto's van te maken (zoals altijd) Het was in ieder geval ontzettend gezellig.

slaapdienst

23:45 is het nu. Alle jongeren van mijn werk liggen nu in bed, en ik heb net mijn rapportages afgemaakt voor vandaag. Even de dag afsluiten, even kijken of een mailtje heb, even door de blogs die ik volg heen om te kijken hoe het met iedereen is....
Zo dadelijk ga ik naar bed, hopend dat ik niet weer tot 02:30 lig te woelen. Ik kan toch vaak de slaap niet vatten, kan niet altijd loslaten wat jongeren me in zo'n dienst vertelden. Vadaag ben ik alleen, mijn collega was ziek, dus vanaf een uur of 19:00 alleen aanwezig geweest. Alleen alle 10 aanwezigen proberen de aandacht te geven die ze verdienen, alleen proberen te inventarisren wie me vanavond net wat harder nodig had dan de ander, geen ruimte hebben voor inhoudelijk lange gesprekken, want ik moet het overzicht behouden op alle anderen aanwezigen.
En toch denk ik dat ik veel " mis" van wat er nu werkelijk speelt bij deze jongeren. Hopenlijk nemen ze me in vertrouwen, want anders is het zo eenzaam denk ik....Alleen verdriet van een uithuisplaatsing is al zo veel om te dragen, niet bij je ouders kunnen zijn, omdat de problemen zich in de jaren zo opgestapeld hebben dat ze er niet meer uit kunnen komen. Of je ouders die psychisch zo ziek zijn dat ze niet meer voor je kunnen zorgen. Of misschien wel overleden.

Soms vind ik de verantwoordelijkheid erg groot. Wie ben ik nou, ik ben ook maar een mens....

Alle jongeren liggen in bed. Maar of ze slapen? Van sommige weet ik dat ze dit moeilijk kunnen, die liggen misschien ook wel te piekeren.....Want in de stilte van de nacht is er niet altijd stilte in je hoofd...
Ik probeer mijn werk te blijven doen met dezelfde drive als toen ik bijna 10 jaar geleden begon....
Er hoeft er maar 1 te zijn die in je geloven wil, in je geloven kan.... En die ene probeer ik te zijn, al valt het echt niet altijd mee. Maar als ik dat gevoel, die grondhouding, de basis van mijn hulpverlenershart, als ik dat gevoel verlies......
Dan ga ik worsten verkopen bij de HEMA. Hoef ik alleen nog maar te weten van mensen of ze mosterd bij hun broodje rookworst willen. of niet.

bobbycar

Na heel lang achter loopwagens aan te hebben gerend, waarbij hij weigerde erop te gaan zitten en ik dacht dat het nooit wat zou worden, is het nu eindelijk zover: Zijn bobbycar is in gebruik. En hoe! Hij is er niet meer vanaf te krijgen, zit er de hele dag op, kijkt er tv op, eet er koekjes op, en probeert of hij achterwaarts, achterstevoren, zijwaarts en ondersteboven kan.

Toen ik hem op de foto wilde zetten poseerde hij als klapper op de vuurpijl ook nog voor me!

wandelen

Zaterdagmiddag was het zo een heerlijk weer. We waren samen lekker vrij, en na de middagboterhammen en pap hebben we ons in warme jassen gehesen en zijn op pad gegaan. Ik had me bedacht om lekker naar de kinderboerderij te gaan, maar Tygo dacht daar anders over. Die wilde niet. Hij wilde liever achter zijn geliefde oranje wagen rennen, en als hij iets in zijn hoofd heeft krijg je het er moeilijk uit. Dus toen zijn we maar lekker gaan wandelen, en toen hij moe werd is ie in zijn wagentje gaan zitten en heb ik hem geduwd. Wat een heerlijk wandelweer, prachtig nu in de bossen met alle schitterende herfstkleuren.....

Eefje op bezoek

Vanavond gezellig Winny en Dion met Tygo's langste vriendinnetje Eefje en nieuwste prachtmeid Veerle te eten gehad. Dat was dringend nodig, wnat het was alweer veel te lang geleden, en ze verhuizen over krap twee weken. Niet naar een plek in de buurt, maar gewoon helemaal naar Mexico . Ik krijg de drang om erg te gaan vloeken als ik daar aan denk, maar doe maar niet op dit keurige blog....
Samen met Eef Tygo wakker gaan maken, en ze hebben de uren die erop volgde besteed aan het roepen naar elkaar (Eefe waar ben je.....) en met dansen en rennen.
Komende week is hun afscheidsfeestje, en over twee weken brengen we ze naar schiphol. Bah.

Wat een schatje he?

Tygo bedacht ook nog dat het misschien leuk was om op zijn zus te gaan liggen..Aan haar reactie kun je wel zien wat ze ervan vond, en laat ze zich zo goed horen dat Tygo vanzelf weer weg gaat, zonder dat ik hoef in te grijpen =)

Veerle....

Amber 4!!

Eindelijk was het zover! Amber werd 4... We gingen naar Den Helder om het te vieren en dat was heel speciaal, want we waren nog nooit op een verjaardag van haar geweest. Ze was altijd door de week jarig, en dus moeilijk om zo op een doordeweekse dag te gaan. Maar nu konden we wel gaan. Tygo had van tevoren nog druk voor haar gekleurd.

Wat was het gezellig! Er waren een heleboel kindjes, er was taart... Evi heeft voor het eerst geproefd van de slagroomtaart, en zoals je kunt zien vond ze hem heerlijk!! We hebben gezongen, gespeeld, er was knalconfetti, heerlijke hapjes van Sas, en 's avonds ook nog frietjes met knakworsten.... Tygo heeft zijn middagslaapje voor een keertje over geslagen, anders zou hij Ambers hele verjaardag weg slapen en dat zou wel erg zonde zijn.

We zijn lekker blijven slapen, Amber en Tygo samen op een kamer, en Noah en Evi ook samen. Helaas was Amber 's nachts ziek geworden, maar Tygo heeft er helemaal doorheen geslapen! Het waren ook wel erg veel indrukken zo'n hele dag. Jammer genoeg moesten we de volgende dag weer naar huis, maar het duurt nu niet meer zo lang voor we elkaar weer zien......