Monday, March 28, 2011

Navelbreuk

En toen bleek ik een navelbreuk te hebben. Mijn buikpijn van de afgelopen tijd had dus toch een oorzaak. Dit keer was het eens geen stress. Want bij spanning is het bij mij, mijn hele leven al, mn buik die opspeelt. En eng dat ik het vind joh, dat ik dus onder het mes moet. Volgens mij valt het allemaal reuze mee, en het kan natuurlijk vele vele VELE malen erger. Mijn allerliefste schoonzus en zwager die beiden het nodige achter de kiezen hebben, daar valt een navelbreuk een beetje bij in het niets. Gelukkig maar.... Of je woont in de buurt van Japan, das ook erg zeg maar. Die wilden dat een navelbreuk het enige zou zijn waar ze zich druk om hoefden te maken. Maar toch vind ik het eng. Gelukkig kan ik vrij snel terecht. Op 19 april om precies te zijn......

Sunday, March 27, 2011

zondagmiddag...

Vandaag vond ik na mijn wekelijkse zondagochtenduitslaapmoment (want dat mag ik, elke zondagochtend uitslapen. Lief mag op zaterdag uitslapen, ik op zondag. En dat is heel heel fijn. Gewoon even een ochtend in de week waarbij ik niet al 50 vragen heb beantwoord als ik een minuutje wakker ben, geen boterhammen hoeven smeren en geen luiers...) Ik dwaal af geloof ik... Ik kreeg dus toen ik wakker werd een smsje van een oud collega of ik zin had om vanmiddag lekker in de tuin kwam zitten met de kinderen. En dat heb ik gedaan. Natuurlijk weer geen fototoestel mee want ik ben nog niet zo in blog-mode.... Maar t was zo lekker....Kinderen samen door de tuin banjeren, met zwarte gezichtjes en vieze nagels en aan het eind van de dag heel heel moe..... Daarna lekker in bad en nu genieten van de dag die niet gelijk donker is na het eten, heerlijk met een kop koffie nog even na genieten... Laat de zomer maar komen!!!!!!

Wednesday, March 23, 2011

soort van update

Het is zo lang geleden dat ik iets geblogd heb dat het onbegonnen werk is om een jaar in te halen. Maar op een avond dat ik eigenlijk van alles moet maar nergens zin in heb kan ik er wel weer iets van proberen te maken.
Jee, een jaar niets geschreven. Tja, hoe gaat het dan, waar moet ik beginnen zodat mensen die dit lezen ook enig idee hebben waar ik het in hemelsnaam over heb...
Ik vraag me af of er uberhaubt mensen zullen zijn die dit schrijfsel zullen lezen, want een jaar lang moeten constateren dat het blog dat je volgt nog steeds geen update heeft, tja, dan haak je dus af...
Hoe het gaat? Het leven met een full time baan in de hulpverlening met twee kinderen onder de 5 en een huis met een veel te grote tuin terwijl je eigenlijk geen groene vingers hebt is nogal eh, veelomvattend zeg maar.
De kinderen worden zo groot, vorige maand hebben we de derde verjaardag van onze baby girl Evi gevierd en Tygo gaat richting de vijf. VIJF en DRIE!!! Dat klinkt wel heel groot zeg maar...
Het leven bestaat vooral uit drukke gevulde dagen die ogenschijnlijk nietszeggen lijken in de zin dat ik niet denk dat er iemand zit te wachten de inhoud. Maar wat een heerlijkheid die twee kinderen, de eerste zonnestralen en de blije gzichten van de kinderen die "met zonder jas" naar buiten kunnen.
En dan voel ik me rijk en een geluksvogel, want je zou zomaar in Libie geboren kunnen zijn of in Japan....

Monday, February 8, 2010

pppfffttttt

Er zijn van die dagen dat ik denk: "ik ben geen thuisblijfmoeder'. En vandaag was zo een dag. Ik vind mijn kinderen echt de aller aller liefste van de hele wereld enzo, maar 3 hele dagen alleen met ze vind ik "wat veel". Vooral als het nog niet heel lekker is om naar buiten te gaan, en ze door het dolle zijn van de overtollige energie en dat ze dan de godganse dag dingen doen waarvan ze weten dat het niet mag. En dan ben ik zo blij met een beetje support. De kwam vanmorgen in de persoon van mijn vader, voor de maandagmorgenkoffie.
Mijn kookpunt was bereikt toen dochterlief met een haarspeldje een heel partoon geprikt had in de bladeren van mijn toch al niet zo geweldig bloeiende orchidee. Mijn orchidee waarvan de bloemen er al lang af zijn, maar omdat de bladeren nog zo mooi zijn (waren dus), ik hem liet staan in de hoop dat er nog bloemen in zouden komen. Die orchidee.

Vanmiddag na de lunch de kinderen gelijk ingeladen naar vriendin Petra. Die heeft er twee in de leeftijd van die van mij, maar die waren al net zo erg. Dus samen was het "heel druk". Das wellicht het understatement van de dag, maar het was wel heel erg gezellig. Die twee oudsten zijn gezellig naar buiten geweest, en we hebben lekker koffie geleut. En warempel ook nog een gesprek gevoerd, iets wat ook niet altijd mogelijk is met zoveel peuter geweld.

Nu is het maandagmiddag, het eten staat op, de kinderen zitten lekker voor de tv, en ik ben blij dat manlief zo weer komt. Helaas belde dat het later werd, dus nog even doorzetten, en dan lekker aan de wekelijkse portie "Private Practice". Heerlijk. En morgen weer fris en fruitig aan het werk.

Saturday, February 6, 2010

zaterdagmiddag

Zaterdagmiddag......Ralph is de hele dag naar een race weekeind van de Baja club...in een manege in ergens weet ik veel de hele dag met allemaal volwassen kerels met auto's op afstandsbediening rondrijden...ach ja.... =). Die auto's rijden dan wel zo'n 80km per uur. Dat dan weer wel.





Ik heb de hele dag met de kinderen gekeuveld. Vanmorgen visje op de markt, boodschapjes doen (pizza voor vanavond, ze hebben het er al de hele dag over), en vanmiddag lekker kleien en nu zijn ze aan het kleuren.
Dadelijk pizza's en dan is de dag zo ongeveer om. Dan komt Ralph thuis en begint onze avond samen. Zo fijn dat ik nooit meer in de weekeinden hoef te werken.....

een beetje lente

Ik ben het zo vreselijk verschrikkelijk zat dat eeuwige binnen zitten. Mijn kinderen weten van gekkigheid niet war ze het zoeken moeten zoveel overtollige energie hebben ze. Tis echt vreselijk. En ja, ik weet best dat er heel veel meer vreselijke dingen op de wereld gebeuren, en dat een paar dagen kou echt niet te vergelijken is met de ellende in Haiti. ik weet het.
Maar toch ben ik het zat. Dus toen ik vanmorgen met de kinderen een visje ging eten op de markt kon ik deze mand met vrolijkheid echt niet laten staan.

ben niet moe...



Dit is het beeld dat ik de laatste tijd steeds meer zie...Tygo wil niet meer naar bed 's middags. "Ik wil liever spelen mama" is zijn standaard zin als hij beneden komt. Hij is er echt een beetje klaar mee. En dat is op zich wel goed, want over 3 maanden is hij ineens 4 en zal hij naar school gaan.
Maar het is wel echt even wennen, zo groot als hij al is....

Friday, February 5, 2010

New Ink..




Vanmiddag had ik de laatste afspraak met Markus, (http://www.studioskin.nl/) de man die het kunstwerk op mijn arm gezet heeft. Dit was de derde en laatste afspraak. Vandaag was ik er na 5 kwartier al vanaf, en ben ik ongekend blij met het eindresultaat.
Ik ben zo trots en geïnspireerd door wat hij gedaan heb dat ik me echt afvraag of vandaag mijn laatste bezoek aan hem was... Markus weet precies dat wat ik in mijn hoofd heb voor me te visualiseren en ik ben echt meer dan tevreden over wat hij kan.
Wat eerste een nietszeggende, middelmatige tribal was, is nu een geweldig mooie tatoo, die zo veel mooier is uitgepakt dan ik ooit gedacht had toen ik een aantal maanden geleden "wat lelies" erom heen wilde.....
En met programma's als LA ink en Miami Ink dagelijks op Discovery raak ik alleen maar enthousiaster.....

Thursday, February 4, 2010

Avatar


Wat een vette film!!!!
Wij vonden dat we wat ons-tijd verdient hadden, omdat we elkaar lief vinden en elkaar niet heel veel zien deze week. En omdat de kinderen lekker bij oma en opa zijn konden wij even lekker samen zijn.
We zijn lekker naar de film geweest. Eerst happie Gyros, en daarna bioskoopje.
Manmanman wat een heerlijkheid zo samen!!!!!
En die film is echt The Bom!!!! Wat een overweldigende hoeveelheid vette special effects! Echt een ontzettende aanrader. Werelds!!!!!!
Heerlijk even samen, over het werk praten ongestoord zonder kindjes die van alles willen. Even lekker gewoon samen. Zucht.