Friday, December 14, 2007

Kerstboom


Nou, de kerstboom staat hoor! Heeft wel wat meer voeten in de aarde met een kruipende dreumes in huis, dus het duurde ongeveer 3 keer zo lang, maar dat mag de pret niet drukken. halverwege het opzetten bleek dat we lampjes te kort hadden, dus ik heel enthousiast naar de Action in Sittard om lampjes te kopen, maar dat idee hadden meer mensen. Ongelofelijk, wat een drukte! na lang zoeken bleek dat ze de lampjes die ik nodig had niet hadden. En bij mij ging zo ongeveer het licht al uit, maar toch nog even naar de Hornbach gegaan. Kom ik na 2 uur doodmoe thuis, heb ik helemaal de verkeerde lampen!
Ralph is ze toen nog maar even gaan halen, en tegen etenstijd stond ie eindelijk. Maar het resultaat mag er wezen, toch?
Onze antieke kerststal van gips is niet zo'n heel goed plan, Tygo gooit echt met alles, en ik wil graag nog een aantal keer van de stal genieten, dus hebben we een pedagogisch verantwoorde Little People kerststal. Ik vind hem geweldig.

spinaziepasta


Tygo is hier zo gek op, spinaziepasta. Hij schuift dan ook meestal, vol overgave, een heel bord vol ervan naar binnen. En erachteraan nog een danoontje. En ik me maar druk maken vroeger, of hij wel goed zou eten, en of hij wel genoeg binnenkreeg. dat zal wel heel anders zijn met een tweede kindje. Je maakt je over dat soort dingen denk ik een stuk minder druk, omdat je bij je eerste hebt kunnen zien dat het meestal toch wel goedkomt. Ik hoop echt dat ik daar een stuk meer ontspannen in ben. Nog maar ongeveer 2.5 maand, dan zal ik het vanzelf wel merken =)
Ik wordt langzaam toch wel heel erg nieuwsgierig hoor........
Ralph gaat dit weekeind weer vol goed moed aan het klussen, hopelijk komt ie dan een heel eind met de babykamer. Ik verheug me er erg op, lekker nieuwe meubeltjes voor Tygo kopen, en dan weer dat kamertje dat geduldig wacht op de nieuwe baby....

weekeindje Center Parcs












Beetje laat met plaatsen, maar dan hier eindelijk een compilatie van ons weekeindje Center Parcs in November, ter ere vande 60ste verjaardagen van opa en oma van Aalst. Het was heerlijk genieten met z'n allen, lekker gegeten, gezwommen en uitgerust, en de kindjes hebben heerlijk gespeeld samen.

Monday, December 3, 2007

maandagochtend


Normaal ga ik altijd samen met mijn kleine man zwemmen op maandagochtend, maar omdat de pijn in mijn bekken dat niet echt meer toelaat als ik alleen moet gaan, kon ik vanochtend niet. Mijn vader gaat de laatste tijd vaker mee, en wat eerst alleen gezellig was, is nu dus noodzaak. het is te zwaar voor me om dit nog alleen met Tygo te doen.
Dus waren we samen thuis. Het is nu 13:00, en ik ben blij dat hij in bed ligt, ik bed doodmoe, en heb echt veel pijn. Jee, het valt me toch wel erg tegen zo een hele ochtend alleen met hem. Hij is wel heel erg lief geweest, en we hebben (zo goed als lukte) best lekker gespeeld. Ik heb de blokken naar beneden gehaald, ik wil graag met hem torentjes bouwen, (want dat was goed hadden ze op het consultatiebureau gezegd), maar hij wil alleen maar torentjes omgooien =)
Ontbijt en fruit gingen er hartstikke goed in, net zoals de lunch, en hij heeft ook super gedronken.
Oh ja, hij heeft ook nog een seconde of 10 echt los gestaan aan de salontafel!
Ik ga nu ook maar even een uurtje of wat plat, als hij wakker is gaan we samen gezellig naar Tygo's vriendinnetje Eefje, haar mama is zo lief om voor ons te koken, zodat we daarna Tygo bij hun in bed kunnen leggen en Ralph en ik samen lekker naar yoga kunnen vanavond.
Welterusten....

Sunday, December 2, 2007

Sint in onze straat



Vanmiddag, Tygo lag helaas in zijn bedje voor zijn broodnodige middagdut, hoorden we ineens een hoop lawaai buiten. Harde muziek schalde door de speakers, en toen we naar buiten gingen om te kijken wat er allemaal aan de hand was, zagen we gewoon Sinterklaas in onze straat!

Compleet met pieten en een echte schimmel! Ik denk dat deze sint het niet goed begrepen heeft, want normaal moet hij toch zelf op zijn paard rijden, en niet een van zijn pieten?

Deze sint wilde in een auto rijden, misschien had hij wel erge zadelpijn van de afgelopen dagen =)
Er stonden allemaal kinderen te wachten op de Sint, en gezamelijk zijn ze door de wijk getrokken.

Toen Tygo wakker werd heeft hij heerlijk van een banaantje genoten....





Wednesday, November 28, 2007

Zwangerschapsupdate

Wederom een update. verloskundig gaat alles heel erg goed. Het kindje is goed op schema qua groei, en is lekker beweeglijk. Ondanks dat de placenta vooraan mijn buik ligt, voel ik het goed schoppen =)
Ik ben vanaf vandaag zo ongeveer officieel in de ziektewet, omdat mijn bekkeninstabiliteit te erg is om nog te kunnen werken. Ik moet heel zorgvuldig met mijn energie omgaan, ik moet toch ook nog wat voor Tygo overhouden. De fysio, de huisarts en de verloskundige vonden allebei dat ik toch wel echt rustiger aan moet doen, ik moet nog even door kunnen. Ik breng Tygo daarom gewoon lekker naar het kinderdagverblijf op de dagen dat hij normaal ook gaat. Dit is goed voor de continuïteit, er gaat nog genoeg veranderen voor hem, maar dit geeft me ook wat meer rust. Dinsdagochtend en donderdagochtend gaat ie, en in de middag slaapt hij nog flink een paar uurtjes, en op woensdag is Ralph er dan om de zware dingen van zijn verzorging voor me uit handen te nemen.

Het heeft me wel wat gekost hoor, erkennen dat het weer voor de tweede keer gewoon niet gaat. Ik vind het heel erg moeilijk om het te accepteren, ook al weet ik dat thuisblijven eigenlijk de beste optie is. Ik vind het moeilijk om mijn mentorschappen lost te laten, mijn collega's te belasten met extra uren, maar vooral ook om de pijn te accepteren. Ik heb echter niet al te veel keuze, en ga toch proberen om een beetje te genieten van de extra tijd die ik nu met Tygo krijg.




Thursday, November 22, 2007

mijn kleine man is al groot....


De Sint...




Oh oh, wat een verdriet, mama moest werken het hele weekeind, dus de Sint...die zag ze niet.
Hmm. Ik baalde als een stekker, het weekeind dat de Sint ons land binnenkomt moet ik het hele weekend werken. Tja, als je beide weekeinden ervoor en erna vrij wil hebben moet je toch ergens een concessie doen.
Dus ging Ralph alleen met onze kleine man naar de Sint kijken. Nou ja, hij was niet helemaal alleen, Vriendin Petra met haar twee mannen ging ook mee, samen met die hon-der-den andere kindjes, die vol verwachting op de kade van de haven van Stein stonden......
Volgend jaar ben ik er toch echt bij, ik vond het veel te jammer om het te missen.

Tuesday, November 20, 2007

Zwangerschapsupdate

Nieuwe udate, deze is iets minder positief als de vorige.... Mijn bekken doet heel erg veel pijn, lopen gaat echt moeizaam, om over traplopen maar te zwijgen.
Gisteren aan het eind van de yogales had ik zelfs mijn bekken op slot zitten, ik kon me gewoon ineens niet meer bewegen! Doodeng, en ook echt heel pijnlijk.
De benauwdheid met de daarbij horende duizeligheid worden steeds erger, en houden nu sinds gisteravond eigenlijk constant aan, en daar gaat een allesoverheersende vermoeidheid mee gepaard. het lijkt wel of ik een kraantje openzet, waar zo alle energie uitloopt.
Ik ben naar de dokter geweest vandaag, Tygo moest zowiezo ook gaan, die blijkt een keelontsteking te hebben, en de dokter heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek, en dinsdag kan ik terecht bij de fysiotherapeut.
Nu ben ik dus ziek thuis, in afwachting van de uitslagen van de bloedtest. Morgenvroeg ga ik prikken, Ralph is dan gelukkig thuis, kan hij fijn bij Tygo blijven.

Ik heb wel heel erg veel zin in het weekeindje Center Parcs dat voor de deur staat, even lekker ontspannen :)




Ralph is jarig

Het hele weekeind stond in het teken van de verjaardag van Ralph. zaterdagavond hadden we een klein feestje, was een groot succes, erg gezellig vond ik het....

Beetje laat geworden, maar dat was wel ok met Tygo bij opa slapend....hij is aan het eind van de ochtend terug gebracht door opa, en toen waren we eigenlijk net een beetje uit bed gekropen. Sjonge, wat was dat lang geleden dat we zo uit konden slapen zeg....
Zondag zijn we even een verjaardagskusje gaan brengen aan oma Annet, die was ook jarig geweest. Op d terugweg begaven de electrische ramen van de auto het, en dan is het best een eind van Landgraaf naar Geleen. Ik had een deken als een tentje om Tygo en mij heengeslagen, dat moest de ergste kou tegenhouden.
En maandag, op zijn verjaardag zelf zijn we gezellig naar de dierentuin geweest met opa en oma van Aalst. Een heerlijke dag, maar wel een beetje vermoeiend voor mij. Na een paar uurtjes hadden we het ook wel weer gezien, en zij we precies voor een regenbui gegaan. Opa is doorgegaan naar den Helder, en oma is met ons mee naar huis gegaan.


'S avonds nog meer verjaardagsbezoek, opa Chris en oma Lidy, Joost en Ilse en opa Guzzi zijn koffie komen drinken. Helaas ben ik vergeten foto's te maken, maar het was wel erg gezellig.

Friday, November 9, 2007

Mijn vriend Bosse

Vanmiddag kwam Tygo's vriendje Bosse op bezoek met zijn zwangere mama. Das heel grappig, want we waren van deze twee binken samen zwanger, en nu dus weer! ben benieuwd of we nu allebei weer hetzelfde geslacht krijgen.....
Bosse heeft het al de hele week over Tygo, dus het werd hoog tijd voor een middagje mutsen samen. We hebben lekker thee geleut, zijn naar Tygo's kinderdagverblijf gewandeld, veel gespeeld, en daarna is Bosse zijn vader gekomen, en hebben we met zijn allen gegeten. Lekkere spinaziepasta, zowel Bosse als Tygo vinden dat heerlijk. Geweldig om ze zo te zien eten met zijn tweeën.
Toen hadden we weer een klein drama in Tyg zijn luier, we hebben hem weer in de douche moeten parkeren, het was wederom te veel poep om met doekjes weg te kunnen vegen. daarna lekker in bedje, en nu zijn alle voorbereidingen voor Ralph's verjaardagsfeestje in volle gang.
Vanmorgen heeft oma nog lekker opgepast terwijl ik de laatste uurtjes van de slaapdienst draaide en Ralph naar zijn werk was. Heerlijk voor oma en ook voor Tygo...toen ik thuiskwam kon ik nog net een half uurtje met hem spelen, daarna moesten we alweer boterhammen eten, en was het alweer tijd voor Tygo's slaapje. Toen kwam Ralph ineens een paar uurtjs eerder naar huis, wat ook wel fijn was omdat ik hem sinds gisterochtend al niet meer had gezien.

Tuesday, November 6, 2007

Zwangerschapsupdate

Het werd weer tijd voor een kleine update. Fysiek gezien begint het nu langzaam wel wat zwaarder te worden. Ik begin goed te merken dat Tygo nog niet loopt, en heb best weinig energie. Ik ben erg kortademig, heb het veel benauwd, en ben daarbij veel duizelig. (ik denk dat dit wel met elkaar te maken heeft) Ik slaap best nog redelijk, maar wordt soms wel 4 keer per nacht met kramp wakker! De ene keer in mijn dikke teen, de keer erop in mijn kuit, dan weer in mijn bovenbeen (die is echt heel erg pijnlijk....)

Ik voel de baby heel erg veel en hard schoppen, maar omdat de placenta aan de voorkant ligt is het voor Ralph iets minder goed te voelen. Met de baby gaat het zowiezo heel erg goed. dat heb ik vandaag weer mogen zien. Vandaag had ik namelijk een extra echo, echt een cadeautje, ik mocht model staan van mijn eigen echoscopiste, omdat je het bij mij allemaal zo goed kon zien. Dus ik ben lekker met mijn moeder naar het echocentrum gegaan, en heb ruim 3 kwartier naar binnen mogen spieken. de baby is, zoals ik al dacht te voelen echt heel erg beweeglijk, soms bewoog gewoon het echoding op en neer als het kindje schopte =)

Gisteren lekker naar de yoga, het was de eerste les met partners. Ik heb me heerlijk laten masseren door Ralph, we hebben allemaal fijne rug en buikmassagetechnieken aangeleerd gekregen voor tijdens de bevalling en ervoor, en het was heerlijk ontspannen voor mij. Ik kan niet wachten op de volgende partnerles..... We hebben ook wel echt heel erg gelachen samen, tijdens de ontspanningmomenten dreigden we soms echt de slappe lach te krijgen, maar ook dat werkte lekker ontspannend...

Al met al, het is allemaal nog best goed te doen.




Monday, November 5, 2007

Snoekduik


Tygo vind het helemaal geweldig om op de bank te spelen. Hij wil het liefst de hele dag erop klimmen, en er dan weer zelf af, en er weer op, en dan lekker met zijn hondje gewoon zitten naast je, of wat rondkruipen en kroelen. Ook vind ie het prachtig om over de rand heen te hangen en dan te kijken wat er beneden allemaal gebeurd. Meestal niks dus. Nadat ik thuis kwam van mijn slaapdienst en Ralph en ik lekker samen aan de koffie zaten, speelde Tygo lekker op de bank. We hadden het er net over hoe goed dat eigenlijk ging, hoe goed hij zelf op en af kon klimmen, en dat ie nooit te ver over de rand gaat hangen om te kijken.
We waren nog niet uitgesproken, of Tygo maakt me toch een snoekduik, zo van de bank af, met zijn hoofd naar beneden tussen de twee banken in. Ik schrok me helemaal lam (wij allebei natuurlijk), en Ralph heeft hem tussen de bank uitgevist, want hij hing daar nog zo wat tussenin, zijn longen uit zijn lijf schreeuwend van schrik natuurlijk. Even een snelle check, doet ie het nog, geen ernstige hoeveelheden bloed, of gebroken onderdelen? Maar er was gelukkig niets aan het handje, alleen heel grote schrik. Bij ons allemaal.

Saturday, November 3, 2007

Ik vind er niks aan zo.

ik moet werken vanavond/vanacht/morgenvroeg. Slaapdienst dus. Op zich is dit niet eens zo heel erg, ware het niet dat ik het gevoel heb dat ik mijn kleine man al dagen niet zie. Donderdag is ie de hele dag op het kinderdagverblijf geweest, terwijl ik op aan het knappen was van een soort van griepje-koorts-hoofdpijn aanval, vrijdag heb ik hem naar opa en oma van Aalst gebracht omdat ik een teamdag had van 09:00 tot 21:00, die overigens erg leuk was. We hadden een zeer boeiende lezing van Giel Vaessen (http://www.wervelkind.nl/Auteur.htm), aansluitend een teamevaluatie, en daarna een lekker etentje in boscafe "het hijgend hert" (ja, zo heeft het echt) in Vijlen. Tygo heeft lekker bij opa en oma geslapen, zodat ik hem niet laat op de avond uit bed hoefde te plukken, en papa en mama ook lekker een beetje uit konden slapen. Vanochtend om 11:00 zijn we erheen gereden, hebben samen met opa Harry lekker gelunched, en toen moest Tygo eigenlijk meteen alweer slapen. En toen ie wakker werd, was ik al op mijn werk. En als ik morgen terug kom van mijn werk, moet ie alweer gelijk naar zijn bedje. Zucht. Normaal heb ik weinig moeite met onregelmatige diensten, ik heb daardoor (normaal gesproken) erg veel tijd met mijn kleine man. Alleen nu dus even niet. Ik weet niet of het aan mijn hormonen ligt, maar ik vind er niks aan zo. Bah.

Wednesday, October 31, 2007

bijna...



Vandaag is een dag om te onthouden. Tygo heeft mischien in totaal wel 15 pasjes aan de hand gelopen, zo van mij naar Ralph, en weer terug, en weer naar mij. We gingen heel hard klappen en juigen als hij de "overkant" bereikt had, en dan keek hij heel triomfantelijk van de een naar de ander.
Het lijkt zo'n grote stap voor hem te zijn. Al maanden, echt al heel erg lang loopt hij langs de tafel,, de muren, achter zijn speelgoed aan, langs de bank, noem maar op. Hij is best al snel, en helemaal niet meer onstabiel. Alleen het laatste stukje, los, of zelfs maar aan een handje vertikt hij. Als je dit met hem probeert, trekt hij gewoon zijn beentjes op.
Maar gisteren deed hij ook al een paar stapjes, en vandaag een hele boel stapjes.
En hij kruipt niet altijd meer, soms "loopt"hij op zijn handen en gestrekte beentjes. Steeds meer en steeds vaker. Zouden dit dan echt de eerste voortekenen van beginnen met los lopen zijn....






Tuesday, October 30, 2007

samen dansen...

Dit leek een hele gewone dag, vanmiddag bedacht ik me nog dat ik helemaal niets boeiends had om over te bloggen. Maar toen kwam de avond. Nadat ik samen met Tygo lekker makkelijk American pancakes heb gegeten, omdat ik me niet zo heel lekker voel en Ralph er niet is vanavond, zat ik na het eten een beetje op youtube te surfen. Tygo speelde lekker om me heen, totdat hij een beetje onrustig begon te worden.

Tot ik hem opppakte, en samen met hem ging dansen en begon te zingen voor hem. Hij legde meteen zijn hoofdje tegen mijn schouder, deed zijn armpjes om mijn nek, en heeft zo een hele tijd tegen me aangelegen, terwijl ik voor hem zong en met hem danste. Het was een heel bijzonder moment, helaas heb ik er geen foto van, omdat we alleen waren.

Van zingen en dansen (maar ik denk vooral zingen) wordt hij dus echt heel erg rustig. Op een geven moment legde hij zelfs zijn beide hadjes onder zijn hoofdje op mijn schouder. Een onbetaalbaar moment..

Sunday, October 28, 2007

Zwangerschaps-update



23 weken zwanger ben ik nu. En wat valt het me mee! Ik vond mijn vorige zwangerschap zo tegenvallen, heb zo lang en zo veel rug en bekkenpijn gehad, dat ik er heel erg tegenop zag om me weer 9 maanden zo te voelen.
Maar het gaat tot nu toe heerlijk. Natuurlijk heb ik ook kwaaltjes (ben tot aan drie maanden elke dag misselijk geweest, heb nu dagelijks veel last van brandend maagzuur, en wordt zo'n 3 keer per nacht wakker met kramp), maar heb bij lange na niet zoveel rugpijn. Alskijk naar de vorige zwangerschap, was ik nu al 100% in de ziekewet. Ik heb toen de laatste 3 maanden thuis gezeten. En da's best lang.
ik geniet er dan ook volop van. Ga heerlijk naar zwangerschapsyoga, kan Tygo nog gewoon optillen, werk nog (alworden de slaapdiensten langzaam iets zwaarder), ik kan gewoon nog meedraaien met het dagelijkse leven. En daar geniet ik misschien nog wel het meeste van. Dat ik "gewoon" zwanger kan zijn, zonder dat ik de hele dag pijn heb. Er is dus hoop voor allen onder ons die tegen de tweede keer opzien, omdat de eerste keer zo tegen viel.
Voor zolang het duurt. Want daar hou ik toch rekening mee. Dat ik toch eerder dan 6 weken voor mijn uitgerekende datum uitval. Maar dat is een zorg voor later.











Tygo's eigen bankje

Omdat we omkomen in het speelgoed, maar nog niet zo veel weg kunnen doen (lees: willen), en er natuurlijk over een paar maanden nog een kruimel bijkomt, die ongetwijfeld voor nog veel meer spullen gaat zorgen, vonden we dat we een opbergding nodig hadden. En toen kwamen we deze tegen. Tygo's eigen bank. gelukkig vind Tygo hem net zo leuk als wij.
Het allerleukste eraan vind hij dat je er zo leuk op kunt slaan, en dat dit dan heel erg veel herrie maakt. Tygo houdt ervan om op dingen te slaan. Zijn vader vond dat vroeger ook al. Die zat al heel jong bij de fanfare. Ik voorzie voor hem ook een bloeiende carriere als trommelaar.
Als hij met zijn handjes ergens op slaat, waar dan ook op, dan gaat dat altijd gepaard met een scannende blik door de kamer naar alle aanwezigen, of die ook echt wel meedoen. Want dat is misschien nog wel het aller aller leukste van zoveel herrie maken. Dat iedereen mee gaat doen. Hij kijkt er dan zo lief vragend bij, dat je wel MOET meedoen.


Ik eet met een vork!

Sommige dingen gaan zo verbazingwekkend vanzelfsprekend, dat je bij jezelf te raden moet gaan of er al stiekem iemand anders met hem geoefend heeft. Zo ook dit weer. We aten pannekoeken, en ineens vroeg ik me af wat er zou gebeuren als ik hem een vork in zijn handje zou geven met daarop een stukje pannekoek.
Dit gebeurde er dus.
Tja.
Hij pakte het van me aan, bracht de vork naar zijn mondje, en volledig gecoordineerd stak hij het stukje pannekoek in zijn mond, daarbij heel triomfantelijk kijkend. We vielen bijna van onze stoel af van verbazing. Ok, nog eens proberen, misschien was het een toevalstreffer (wie weet). maar nee hoor, ook de volgende hap ging erin alsof hij al maanden zo eet, in plaats van alleen met zijn handjes, of door ons gevoerd.
Mijn kleine man blijft me verbazen.

Fotosessie van papa...




Gemaakt op een van de woensdagen dat Ralph samen met Tygo lekker thuis was....
Dit soort momenten zijn toch onbetaalbaar...









Tygo's allereerste vakantie....
























Tygo allereerste vakantie naar Pula, mee met Ome sas, tante Mireille, Amber en Noah..na heel veel jaartjes plannen kwam het er eindelijk eens van om naar hun Pula huis te komen kijken. het lijkt alweer heel erg lang geleden, maar het was een heerlijke vakantie! We hebben heerlijk gezwommen, gegeten, gespeeld, genoten van het weer, de kookkunsten van ome sas, bijna teveel om op te noemen..... Tygo heeft leren "zwaaien", veeeel kusjes en knuffels gehad van zijn lievelingsnichtje (ze is de aller enigste die hem mag kussen =)... We hebben voor Tygo op de eerste dag maar een soort van hele grote box gefabriceerd, het is toch lichtelijk onhandig om met zo een ondernemende dreumes die nog niet lopen kan op vakantie te gaan waar alle stranden kiezels hebben, en er heel erg veel trapjes zijn waar je dan zo vanaf valt als je niet oplet....Maar hij was zo lief...vond alles wel prima eigenlijk. Ook op het strand namen we zijn campingbed mee, en hij kon zich er dan uren in vermaken, spelend met zijn hondje en zijn spookje, af en toe spelen met zijn kleine neef, of Amber die heb koekjes en chippies kwam brengen......

We hebben veel van het land kunnen zien, dat is een van de grote voordelen als je met mensen bent die de streek goed kennen! We zijn een aantal keer gaan touren, en Sas heeft ons alle (vast niet alle, maar wel heel veel) mooie plekjes laten zien. Het was super, maar helaas, aan alles komt een eind, dus ook aan deze vakantie. Na een vermoeiende reis van 15 uur waren we toch ook wel weer blij om de poezen te zien, en in ons eigen bed te liggen...

Sas en Mireille, het was een wereldvakantie, superbedankt voor alles!!!!