mama ik ben niet moe part II

Hij was toch best moe. Hij slaapt.

mama ik ben niet moe....

Nadat Tygo uit het ziekenhuis is terug gekomen hebben we hem in het weekeind dat daarop volgde in zijn grote jongens bed gelegd. Samen met hem hebben we het bedje opgezet, en hij vond het geweldig om er in te slapen.

Echter, sinds een paar dagen is het een enorm gedoe om hem 's middags nog plat te krijgen. hij krijgt het voor elkaar om gewoon 2.5 uur aan een stuk te spelen, terwijl hij, als hij echt in slaap valt, zo nog 3 tot 4 uur slaapt.

Vanmiddag was het weer zover. Nadat ik 4 keer ben gaan kijken (waarbij ik dan zachtjes de deur open doe, en hem met vastberaden stem naar zijn bed toe dirigeer), was voor mij de maat vol. Ik ben naar beneden gegaan, heb zijn camping bedje naar boven gehaald en dit demonstratief op zijn kamer opgezet.

Helaas is de foto wat bewogen, maar je snapt 'em he?

wordt vervolgd......

Miniboekje Evi

Dit is het miniboekje dat ik gemaakt heb van mijn zwangere buik samen met mijn kleine man. De fotosessie is gemaakt door mijn allerliefste (schoon)zusje Mireille (http://www.amberennoah.blogspot.com/), en ik vond hem zo geweldig dat ik het zonde vond om "alleen" maar een geboortekaarte ermee te maken.....

We dachten allebei dat het niet gelukt was, maar er bleken een paar echt gave foto's tussen te zitten......

ons tuintje

Ons tuintje krijgt ineens wel heel veel leuks voor de kindjes.....Het huisje hebben we gekocht van de verjaardagscentjes van Tygo, de schommels kregen we gewoon via de achterburen, die kenden weer iemand die dit gewoon nog had staan.......wat een geluk kan een mens hebben, niet?

Kom maar op met die mooie dagen!!!!!

Nieuw scrapwerk

Heb weer een paar nieuwe layouts gemaakt. Helaas kan er maar 1 van de drie laten zien, omdat de andere twee cadeautjes zijn, en degene voor wie ze zijn hebben het nog niet gekregen.

Deze layout doet mee aan mijn allereerste wedstrijd. Ik scrap nog niet zo heel lang, maar vond het wel erg leuk om mee te doen. Ben benieuwd of ik een kansje maak......

Tygo in het ziekenhuis....

Tygo ziek.....ja jeetje. Hij is alweer een dikke week terug uit het ziekenhuis, en ik ben er langzaam een beetje van bijgekomen.
De dag na zijn verjaardag dachten we dat hij wat overprikkeld was door alle indrukken. 'S nachts was hij al huilend wakker geworden, iets wat niets voor hem is. Na een half uur bij ons in bed (wat ook niet gebruikelijk is voor hem...) was hij weer good to go in zijn eigen bedje. de twee dagen die volgden waren vooral gevuld met een zielig hoopje Tygo, die als een magneetje tegen me aan geplakt zat, koortsig, en dan weer niet koortsig, spugen, maar wel eten.....
Op vrijdag was Pinkpop, maar dat zag ik al in het water vallen. Echter op die dag was hij koortsvrij en vol met praatjes. Na een heerlijke Pinkpopvrijdag sliepen we bij opa en oma, en daar constateerden we op zaterdagochtend wat vreemde uitslag bij zijn armpjes en knietholtes. Nadat hij 's middags had geslapen werd hij weer met koorts, diezelfde vreemde uitslag, en met een vreemd ruikende plasluier wakker. Dat alarmeerde me toch wel, dus om een uur of 4 toch maar de weekeindarts gebeld, die hem wel even graag wilde zien.
Daar aangekomen toch maar even door naar de kinderarts, die besloot hem gelijk op te nemen, omdat er hersenvliesontsteking werd vermoed! Mijn wereld stond even stil, en alles draait dan om je kindje. Ralph heeft Evi naar opa en oma terug gebracht, die uiteindelijk 5 dagen fantastisch voor haar gezorgd hebben, en ons de gelegenheid gegeven hebben om ons helemaal op het herstel van Tygo te kunnen concentreren. Mede doordat zij die zorg hebben weggenomen, kon ik constant in het ziekenhuis zijn, en hebben ze daar de mogelijkheid voor ouders om op de kamer van hun kindjes te blijven slapen. De eerste nacht heb ik werkelijk geen oog dicht gedaan, omdat hij aan de hartmonitor moest en aan een vochtinfuus, en hij vreselijk overstuur was van alles. Hij heeft op mijn buik gelegen, en daar toch nog een paar uurtjes zijn oogjes dicht kunnen doen, terwijl ik de hele nacht wakker ben geweest, en wat over en weer met vrienden heb gesmsed. Ik ben uiteindelijk tot woensdagochtend in het ziekenhuis gebleven. Op zondag en maandag heeft hij in quarrantaine gezeten omdat niet duidelijk was wat er nu precies aan de hand was, en hoe besmettelijk het eventueel was....Op woensdagmorgen was eindelijk duidelijk dat de bacterie die in zijn lijfje had gezeten door de anticiotica was verdreven, en mochten we naar huis, mits we een " stabiele situatie" hadden (ik denk dat ze bedoelden of we hem niet naar de kinderopvang zouden brengen), en we 2 maal daags naar het ziekenhuis zouden komen om via het infuus zijn antibioticakuur af te maken, en om zijn infuusje door te spoelen.....
De dinsdag nadat hij uit het ziekenhuis was, krap een week verder dus, dacht ik dat het terug was. Ik heb toch maar even contact opgenomen met de dokter, want ondanks dat hij geen koorts had, had hij wel weer die rare vlekken waarvan ze zeggen dat die een symptoom zijn van een ernstige infectie. De kinderars heeft weer bloed afgenomen, maar gelukkig was er niets te vinden in zijn bloed, en mochten we na ruim 2.5 uur toch weer naar huis........

heeele lange update..

Hier is ze dan.....mijn prachtige dochter Evi....

Wat is het druk met twee kleine kindjes, en wat heb ik dan weinig tijd om dingen als dit blog bij te werken te doen....

Ik ben wederom zo gezegend met nog zo'n prachtig kind. Je zou toch denken dat als de eerste zo goed gelukt is dat ons dit niet nog eens zou lukken:

Het lijkt een beetje onbegonnen werk om alles wat ik achter lig bij te werken, dus dan maar in 1 hele grote post.

Laat ik beginnen met te vertellen dat mijn bevalling heel goed is gegaan, ik heb haar, net als Tygo, heerlijk thuis mogen krijgen. In minder dan 7 uur vanaf de eerste wee was ze er ineens, en het is zo een geweldig iets, het krijgen van een dochter! We hebben wat opstart probelemen gehad met de borstvoeding, en doordat ik een vrij pittige bloeding heb gehad vlak na de bevalling kwam het niet goed op gang. Na een kleine 2 weken dan maar over op de fles, laten we zeggen dat ik erg blij ben dat ze het zo goed doet hierop....

Nu zijn we ruim 3 maanden verder, en het waren bewogen maanden, waarin Tygo is gaan lopen, hij 2 jaar is geworden, een heftig ziekenhuisbezoek van een week net achter de rug is 9en dit gaat alleen nog maar over Tygo...)

Ook nog gebeurd: onze poes Rogi hebben we een week voor de geboorte van Evi moeten laten inslapen

Evi doet het heerlijk. Ze is zo een ontzettend lieve baby, geduldig, en echt ontzettend goedlachs! (ik wist niet dat baby's zo veel konden lachen)

Tussen de bedrijven vermaak ik me ontzettend (ja echt ont-zet-tend) met scrappen.......Heerlijk om echt even af te schakelen, en me daarop te concentreren.

een korte impressie van de afgelopen maanden;

De eerste ontmoeting van Tygo en Evi

De kraamverzorgster....Samen met Tygo Evi in bad doen....

Trotse papa

Pizza!!!!

Moederdag

Jarig!!!!

Tygo met zijn infuusje nog in zijn arm....