Tygo in het ziekenhuis....

Tygo ziek.....ja jeetje. Hij is alweer een dikke week terug uit het ziekenhuis, en ik ben er langzaam een beetje van bijgekomen.
De dag na zijn verjaardag dachten we dat hij wat overprikkeld was door alle indrukken. 'S nachts was hij al huilend wakker geworden, iets wat niets voor hem is. Na een half uur bij ons in bed (wat ook niet gebruikelijk is voor hem...) was hij weer good to go in zijn eigen bedje. de twee dagen die volgden waren vooral gevuld met een zielig hoopje Tygo, die als een magneetje tegen me aan geplakt zat, koortsig, en dan weer niet koortsig, spugen, maar wel eten.....
Op vrijdag was Pinkpop, maar dat zag ik al in het water vallen. Echter op die dag was hij koortsvrij en vol met praatjes. Na een heerlijke Pinkpopvrijdag sliepen we bij opa en oma, en daar constateerden we op zaterdagochtend wat vreemde uitslag bij zijn armpjes en knietholtes. Nadat hij 's middags had geslapen werd hij weer met koorts, diezelfde vreemde uitslag, en met een vreemd ruikende plasluier wakker. Dat alarmeerde me toch wel, dus om een uur of 4 toch maar de weekeindarts gebeld, die hem wel even graag wilde zien.
Daar aangekomen toch maar even door naar de kinderarts, die besloot hem gelijk op te nemen, omdat er hersenvliesontsteking werd vermoed! Mijn wereld stond even stil, en alles draait dan om je kindje. Ralph heeft Evi naar opa en oma terug gebracht, die uiteindelijk 5 dagen fantastisch voor haar gezorgd hebben, en ons de gelegenheid gegeven hebben om ons helemaal op het herstel van Tygo te kunnen concentreren. Mede doordat zij die zorg hebben weggenomen, kon ik constant in het ziekenhuis zijn, en hebben ze daar de mogelijkheid voor ouders om op de kamer van hun kindjes te blijven slapen. De eerste nacht heb ik werkelijk geen oog dicht gedaan, omdat hij aan de hartmonitor moest en aan een vochtinfuus, en hij vreselijk overstuur was van alles. Hij heeft op mijn buik gelegen, en daar toch nog een paar uurtjes zijn oogjes dicht kunnen doen, terwijl ik de hele nacht wakker ben geweest, en wat over en weer met vrienden heb gesmsed. Ik ben uiteindelijk tot woensdagochtend in het ziekenhuis gebleven. Op zondag en maandag heeft hij in quarrantaine gezeten omdat niet duidelijk was wat er nu precies aan de hand was, en hoe besmettelijk het eventueel was....Op woensdagmorgen was eindelijk duidelijk dat de bacterie die in zijn lijfje had gezeten door de anticiotica was verdreven, en mochten we naar huis, mits we een " stabiele situatie" hadden (ik denk dat ze bedoelden of we hem niet naar de kinderopvang zouden brengen), en we 2 maal daags naar het ziekenhuis zouden komen om via het infuus zijn antibioticakuur af te maken, en om zijn infuusje door te spoelen.....
De dinsdag nadat hij uit het ziekenhuis was, krap een week verder dus, dacht ik dat het terug was. Ik heb toch maar even contact opgenomen met de dokter, want ondanks dat hij geen koorts had, had hij wel weer die rare vlekken waarvan ze zeggen dat die een symptoom zijn van een ernstige infectie. De kinderars heeft weer bloed afgenomen, maar gelukkig was er niets te vinden in zijn bloed, en mochten we na ruim 2.5 uur toch weer naar huis........