Van Eefje mochten we haar loopwagentje lenen, omdat hij daar zo triomfantelijk de kamer mee doorstapt (wie weet zou hij dan toch echt binnenkort gaan lopen?). Dus die hebben we 1 januari mee naar huis genomen, en sindsdien speelt hij nergens ander meer mee. Hij loopt de he-le dag door heen en weer door de kamer, trots om zich heen kijkend of we het wel zien. Maar nu wil hij eigenlijk het liefst rondjes lopen, zo van de woonkamer naar de keuken, door de serre heen en dan weer de woonkamer in. Maar dat gaat niet. Er zitten hele vervelende drempels daar, waar hij de loopwagen dus niet overheen geduwd krijgt.
En dat frustreerd hem dus echt enorm. Hij wordt er echt heel erg boos om. Zijn lontje is de laatste tijd zowieso heel erg kort, er hoeft maar weinig te gebeuren om hem een heus driftbui te bezorgen, waarin hij echt "gooit" met zichzelf, en vreselijk moet huilen.
Helaas voor hem kan ik dat niet wegnemen, en hoop ik dat deze fase snel voorbij is.
het leven is hard als je 1.5 bent.
2 comments:
gelukkig nieuwjaar lieve schat! Ojt wat is ie schattig!!!
hmm
over de driftbuien.. herinner je je Amber nog op de vloer in de hal met haar hoofdje meppend op het beton als ze haar zin niet kreeg? O.o
En dan troost je.. komt
"Ik ben twee en ik zeg NEE!"
en dan
alsof anderhalf jaar nog niet genoeg is...
"Ik ben drie en ik doe het nog steeds nie"
=)
Kreeg jij niet bijna nummer twee?
*schaapachtige grijns*
Succes he...
als tygo klaar is begin je van voren af aan met nummer twee..
en dan volgt de ECHTE pubertijd.
Geen probleem hoor, kijk naar jullie zelf vroeger, en het is allemaal goed gekomen!!! Dus met goede moed verdergaan en het gaat best goed. Blijf positief en blijf lachen, dat is de beste remedie!!! Dikke kus xxxxxxxxxxx
Post a Comment