Thursday, January 3, 2008

zwangerschapsupdate

Het was weer even geleden, dus de hoogste tijd voor een update. Vorige week bij de verloskundige ontdekt dat de baby in een stuit ligt. Nu is dat nog niet zo een ramp met 31 weken, maar het is toch op mijn kaart geschreven, en ze wilde het wel goed in de gaten houden. Ik schrok er wel even van, maar vind het bij nader inzien een behoorlijke eye-opener. Het is goed om me nu al te realiseren dat het dus helemaal niet vanzelfsprekend is dat deze bevalling net zo goed gaat als bij Tygo. Natuurlijk is dat wel mijn streven, en zie ik er net zo min tegenop als toen, maar het is goed om er even bij stil te staan dat het ook anders kan.
De stuit dus. Ik denk dat dit nu al niet meer aan de orde is, want dit kind is zo ongelofelijk beweeglijk. Ik voel het constant heen en weer "schuiven", en het doet me ook vaak echt pijn! Dus ik denk dat het alweer terug is gedraaid. We zullen het volgende week zien. Ik moet nu om de twee weken op controle, dus dat is wel fijn. Bloeddruk was wederom heel erg goed, dus dat is ook prettig.

Met mij gaat het naar omstandigheden redelijk. Als ik me rustig hou red ik het door de dag heen totdat Ralph thuiskomt. Dit houdt dus in dat ik 's morgens met Tygo bezig ben. Alleen kan ik nergens heen met hem, behalve af en toe eens koffie drinken ofzo bij vriendinnen, omdat ik niet ver lopen kan. Dat vind ik wel moeilijk af en toe, ik hoop dat ik hem daar niet te kort mee doe. (Dit lijkt in ieder geval niet zo te zijn, hij is bijna altijd lief, en nooit echt jengelig ofzo, alleen een beetje ontdeugend) 's Middags als hij naar bed gaat om 12:30, dan gaat bij mij ook echt het licht uit, en slaap ik ook, tot een uur of 15:00, en dan worden we samen wakker.
Maar het is aftellen tot Ralph thuiskomt en dingen voor me uit handen kan nemen.
En het huishouden? Tja, dat geloof ik wel. Ralph doet veel, en af en toe doet oma eens de strijk.

Het belangrijkste is mijn kindje, daar is alles goed mee. De rest komt wel weer als ik ben bevallen...


2 comments:

Mireille said...

ah meis nog effies..
2008 is JULLIE jaar..
enne.. mijn bekkeninstabiliteit..
een paar dagen na mijn bevalling merkte ik daar echt niets meer van..
en ik was zowat kreupel op het end
er is hoop! echt!

weeeeeeeeew
en in de tussentijd.. heerlijk scrappen!

Anonymous said...

Je doet het geweldig Lotte. Laat je niet ontmoedigen, je hoort het van Mireille en je weet, meestal is het meeste ongemak voorbij, als je kindje eenmaal geboren is. Deze ongemakkelijke weken gaan ook voorbij en dan zul je beloond worden met een prachtige baby en is het meeste leed geleden. Zoveel als ik aankan, zal ik je nog helpen de komende weken, maak je niet teveel zorgen. Het komt vast allemaal goed hoor!!!! Dikke kus oma van Tygo en.....???????xxxxxxx