nu even niet

Vanmorgen de maandagmorgen rituelen uitgevoerd. dat wil dus zeggen; eerst koffie en boterhammetjes voor de kinderen (de koffie voor mij natuurlijk, tis maar dat je het weet. Niet dat we hier dan misverstanden creëren, en mensen Bureau jeugdzorg willen gaan bellen enzo) afwasmachine uit en inruimen, stofzuigen, beetje opruimen, fruit eten met de kinderen, en dan het wekelijkse bezoekje van mijn papa. Koffie drinken, beetje spelen met de kinderen, en een stukje gaan lopen. Zodat de kinderen na twee weken binnen zitten want ze houden niet zo erg van sneeuw, weer even wat frisse lucht binnen krijgen.
Twas heerlijk zo buiten, beetje wandelen, beetje speeltuin. Echt leuk. Natuurlijk had ik mijn fototoestel vergeten en dus geen leuke foto's kunnen maken. Tja helaas. Daarna met z'n allen lunchen, en daarna vertrekt pa meestal naar zijn werk.
En ik heb vanavond weer een verjaardag, moet strijken, Private Practice kijken enzo, en van te voren nog koken en hopen dat er iets van mijn keukenbrouwsels in de monden van mijn kinderen verdwijnt. Oh en als we dan terug zijn van de verjaardag wil ik de kinderen ook nog even in bad doen. En dat alles moet wel echt voor half negen gedaan zijn, anders mis ik dus Private Practice. En daar word ik dan weer niet blij van.

Moest ik vanmiddag ook nog van mezelf de administratie doen en in klappers opbergen enzo. Zat ik daar met al die klappers en stapels papier, en toen dacht ik dus; nu even niet. Ik staak. Ik doe het niet. En ik heb alles weer opgeborgen en in de kast terug gelegd en ben lekker op de bank gaan zitten. Lekker LA Ink kijken. Lekker dat ik me voelde!